Welke Kleuren Mag Een Golden Retriever Hebben?

De kleuren van een Golden Retriever mogen volgens de rasstandaard iets variëren, maar er zijn toch ook beperkingen.

Rasstandaard

Een rasstandaard is een beschrijving van een aantal regels waarde ideale vertegenwoordiger van een bepaald ras aan moet voldoen. Een rasstandaard beschrijft de bouw, het karakter, de algemene uiterlijke kenmerken en de kleuren. Iedere afwijking van deze rasstandaard wordt officieel beschouwd als een fout. Deze rasstandaard wordt opgesteld door de officiële rasvereniging in het land van oorsprong.

Kleuren die de rasstandaard van de Golden Retriever vereisen

Als je met jouw Golden Retriever wilt deelnemen aan een show moet deze uiteraard ook qua kleuren aan de rasstandaard voldoen. Officieel is elke tint van goud tot roomkleur toegestaan. Enkel op de borst mogen wat witte haren voorkomen. De kleur mag in elk geval niet naar het rood of naar het mahonie gaan. De kleur van de ogen van de perfecte Golden Retriever moet donkerbruin zijn en de oogranden moeten donker zijn. De neus is bij voorkeur zwart.

Andere kleuren van de Golden Retriever

Als je geen shows wilt doen met jouw Golden Retriever speelt de exacte kleur natuurlijk niet zo’n grote rol. Kleuren en smaken verschillen nu eenmaal. Sommigen vinden een witte Golden Retriever heel mooi, anderen willen er één in een donkerder kleur of zelfs met eerder rode of mahonietinten. Wil je een Golden Retriever in een bepaalde kleur, ga dan eens langs bij verschillende erkende Golden Retriever fokkers om een kijkje te nemen welke kleuren ze kunnen aanbieden.

De kleuren van de Golden Retriever hangen natuurlijk af van de kleur van de ouders waarmee gefokt werd. Zijn die bijvoorbeeld eerder naar de bleke kant, dan zullen de nakomelingen ook eerder licht gekleurd zijn.

De allereerste Retriever had zelfs volgens de beschrijvingen in die tijd eerder een gele kleur. Het was Lord Tweedmouth die in de 19^de eeuw voor de eerste keer melding maakte van een Retriever. Hij beschreef hem als een gele Retriever. In 1867 liet hij deze gele Golden Retriever fokken met een Tweed Waterspaniel teefje met een leverkleur. Het resultaat hiervan waren 4 gele puppy’s. Of deze pups echt geel waren of een eerder gouden schijn hadden, zullen we uiteraard nooit met zekerheid weten.

Focussen op de rasstandaard?

Voor de één is de rasstandaard belangrijk, voor de ander niet. Voor vele dierenliefhebbers doen deze officiële kleuren er echt niet toe. En zo hoort het ook te zijn. Jouw trouwe viervoeter zal jou echt niet minder liefde geven omdat hij niet de officiële kleuren heeft die hij zou moeten hebben.